In de GGZ

(Zelf)stigma

Door Jessica
Gemiddeld een kwart van de mensen in Nederland heeft psychische problemen. Bijvoorbeeld autismeverwante stoornissen, angststoornissen, depressies, persoonlijkheidsstoornissen en zo zijn er nog veel meer psychische aandoeningen die mensen kunnen hebben.

Er is veel onbegrip rondom psychische problemen. Mensen met psychische problematiek hebben het vaak al moeilijk genoeg en dan krijgen ze ook nog vaak te horen dat ze zich aanstellen, overdrijven of dat ze het verzonnen hebben.
Stigma komt voort uit onwetendheid. Door de onwetendheid gaan mensen vooroordelen vormen en spreken deze vaak ook uit. Stigmatisering maakt het alleen maar moeilijker voor iemand met psychische problemen.

Stel dat ze zeggen dat ik gek ben, omdat ik psychische problematiek heb.

Terwijl steun en begrip juist gewaardeerd wordt door mensen met psychische problematiek. Van hun naaste omgeving, maar ook van artsen en hulpverleners. Omdat je het niet kan zien, hoeft niet te zeggen dat er niets aan de hand is. Een psychische aandoening kan net zo ernstig zijn als een lichamelijke ziekte.

LAST VAN ONBEGRIP

Zelf heb ik ook ervaring met stigma. Ik heb last van zelfstigma, omdat ik bang ben voor reacties van anderen. Dit is vooral ontstaan door wat verschillende mensen tegen mij gezegd hebben, opmerkingen als dat ik niets waard ben. Nadat die ene oogarts gezegd heeft dat ik mijn klachten verzonnen heb, ook al heeft een andere oogarts dit goedgemaakt, ben ik iedere keer angstig als ik (ook voor iets lichamelijks) naar het ziekenhuis moet. Naar een arts die ik niet ken. Stel dat ze zeggen dat ik gek ben, omdat ik psychische problematiek heb. Ook heb ik bij de ggz last van onbegrip gehad, ik vond het moeilijk om hiermee om te gaan.

Ik hoop dat er meer begrip rondom psychische problemen komt, omdat het serieuze aandoeningen zijn die mensen hun leven drastisch kunnen veranderen.